1990lı
yılların ilk yarısı sistemli olarak faili meşhur cinayetlere kurban
giden okumuş insanlarla geçti. Bombalandılar, kurşunlandılar,
yakıldılar. Kimi zaman teker teker kimi zaman da 37 kişi birden
"haklandılar." Geçen zaman içerisinde cinayetler azalmadı daha da
meşrulaştı. Sayıların çetelesini tutamaz olduk. Demeye dilim varmıyor
ama içimiz yana yana alıştık.
BİR EFLATUN ÖLÜM
kırgınım, saçılmış
bir nar gibiyim
sessiz akan bir ırmağım
geceden
git dersen giderim
kal dersen kalırım
git
dersen
kuşlar da dönmez, güz kuşları
yanıma kiraz hevenkleri alırım
ve seninle yaşadığım
o iyi günleri,
kötü
günleri bırakırım.
aynı gökyüzü aynı keder
değişen bir şey yok ki
gidip
yağmurlara durayım.
söylenmemiş sahipsiz
bir şarkıyım
belki
sararmış
eski resimlerde kalırım
belki esmer bir çocuğun dilinde.
bütün derinlikler sığ
sözcüklerin hepsi iğreti
değişen bir şey yok hiç
ölüm hariç.
aynı gökyüzü aynı keder.
Behçet AYSAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Merhaba. Zaman ayırıp düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Yorumlarınız benim için önemli :)
----------------
Hello. Thank you for making the time to share your ideas. Your comments are important for me :)