tag:blogger.com,1999:blog-16620057.post7831991014607956066..comments2023-04-03T16:39:24.571+03:00Comments on Yerdeniz Studio: indeks kartı 5 ve sanat üzerine/ index card 5 and about artÖzge Başağaçhttp://www.blogger.com/profile/00171995831233429179noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-16620057.post-17621401434935660232014-07-15T01:51:46.338+03:002014-07-15T01:51:46.338+03:00iyi ki şahane bir blogum olsun binlerce izleyicim ...iyi ki şahane bir blogum olsun binlerce izleyicim olsun reklam alayım vs derdim yok canımın çektiğini yazdığım bir blogum var blogum en başta benim için var ve blogumda ben varım şahane olmak için benden vaz geçemem Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16620057.post-63569886900660065522014-07-14T16:36:46.047+03:002014-07-14T16:36:46.047+03:00Zamanı gelince belki hikayelerini de blogunda payl...Zamanı gelince belki hikayelerini de blogunda paylaşırsın. Doğru zamana ancak sen karar verebilirsin zaten. Blog okuyucuları için kafa karışıklığı yaratabilir bazen ama onların hepsi sensin.Annesin, sanatçısın, terzisin, yazarsın, aşçısın, gezginsin, oyuncak tasarımcısısın, bahçıvansın, çalışan bir kadınsın ve daha kimbilir neler.Her yerde okuduğum şahane blog yaratma teorilerinde sürekli gördüğüm bir şey vardı: Bir odağınız olsun. Neden bir tek şeyle ilgilenmek zorundayız? Benim kafam bu kadar dağınıkken ve yeni şeyler denemeye bu kadar hevesliyken niye aynı şeyleri yazmak zorundayım? Umarım bir gün hikayelerini okuma şansım olur. Sevgiler. Özge Başağaçhttps://www.blogger.com/profile/00171995831233429179noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16620057.post-88363364901452968052014-07-14T16:21:10.122+03:002014-07-14T16:21:10.122+03:00Merhaba Gonca. İyi ki geldin:) Aslında benim de mi...Merhaba Gonca. İyi ki geldin:) Aslında benim de mimarlığa varana kadar benzer bir hikayem var. Lise hayatım boyunca fen-matematik sınıfında, tam bir inek oldum. Bir yandan da derslerde sıkılıp çizdiklerim ve yazdıklarım vardı. Hatta arkadaşlarımla bir fanzin bile çıkartıyorduk. Lise sonda güzel sanatlar sınavlarına girmeye karar verdim, Öss'ye birkaç ay vardı. Dershanedeki Türkçe öğretmenim beni karşısına aldı. (Ki o da kitapları olan bir şair ve yazardı.)"Ben bugüne kadar bir sürü kitap yazdım, yayınladım ama en çok parayı nereden kazandım biliyor musun? Bir imla kılavuzundan. Önce üniversiteye git sonra yazar ol" dedi üzüntüyle.Sonuçta ben gıda mühendisliğini kazandım. Gidip bir yıl okudum ama sonra mimarlığa geçiş yaptım.Sanatla ilgili bir şeyler yapma hayalimden de vazgeçmedim. İşte bu blog o hayalin uzantısı.Anonim kalmak hayalimi kendime saklamamı kolaylaştırdı. Moralimi bozacak yorumlardan korudum hayalimi. Ama son zamanlarda artık bunun önemli olmadığını farkettim. Önemli olan 9 yıldır iyisiyle kötüsüyle kendim için yaratıcı bir şeylerle uğraşmaktı.(aslında ta lisede başladığımı düşünürsek 20 yıl olmuş)Herkesin kötülükle savaşmak için farklı yöntemleri var, bu da benimki dedim. Özge Başağaçhttps://www.blogger.com/profile/00171995831233429179noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16620057.post-7412109269398394922014-07-14T15:16:13.234+03:002014-07-14T15:16:13.234+03:00ve ayrıca ben pembeyle çok iyi anlaşamasam da deni...ve ayrıca ben pembeyle çok iyi anlaşamasam da deniz ve pembe fikri hoşuma gitti bu indeks kartı pembeye başka gözle bakmamı sağladıAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-16620057.post-73316049561904469832014-07-14T15:14:30.760+03:002014-07-14T15:14:30.760+03:00merhaba Özge, ben Gonca ilk blogumu 2007 de açtım ...merhaba Özge, ben Gonca ilk blogumu 2007 de açtım ve yine 2007 de pembe domates ağı ile bağlantılı bir blog daha yazmaya başladım ilkinde kendi yaptığım takıları paylaşıyordum ki onca takı yaptım ama takı takan biri değildim ki ben tabi bir süre sonra blog hayalet blog oldu ve fotoğraflarım ve yazılarım çalınıp başka insanlar sanki benim yaptığım şeyleri kendileri yapmış gibi yazılarımı yayınlayıp övgüler alıp benmiş gibi davranırken midem bulandı ve blogu tamamen sildim. o blog kimliksizdi Gonca ismi geçmiyordu pda da ise Gonca'ydım ama bunun bir sakıncası yoktu balkon bahçıvanlığı ile ilgili tecrübe ve bilgi paylaşımı vardı ben yoktum. Ornitorenk'te ise hiç düşünmeden çekinmeden Gonca olarak başladım şimdi dördüncü yıla yaklaşırken iş yerinden ve özel hayatımdan oturup kalktığım kişiler içinden blogumu okuyanların var olduğunu bilmek garip. ama gizleyemezdim ben kendimi bunun yanında nadiren yayınladığım ve özünü yaşadıklarımdan alan kimi bire bir kimi çokça abartılarak karanlık yanımın yazdığı ekşi sözlükte yayınladığım hikayelerimi taslak olarak kaydetsem de yayınlamaya çekiniyorum. <br />aslen param olmadığı için okuyamadığım güzel sanatlar için içten bir diğer bahanem de ki bunu lise yıllarında söylemiş olsam da hala fikeim değişmedi eğer mesleğim resim öğretmenliği olursa resim yapmaktan nefret edeceğimdi ki benim o zamanlar gördüğüm tüm resim öğretmenleri masaya elma koyar çizmemizi isterdi, şanslıydım beni farketmişlerdi ve benden daha başka şeyler daha başka teknikler isterlerdi ama diğerlerini keşfetmek için hiç çabaları yoktu ve ben elma cizdirirsem resim yapmaktan nefret ederim diye düşündüm ve sınava girmedim. peki kendime sanatçı gözüyle bakarak mı yazdım bunları elbette hayır egomun o kadar esiri olmadım henüz. artık lafın ucunu kaçırdım daha fazla saçmalamadan ben tekrar merhaba :)Anonymousnoreply@blogger.com